دو چيز گرانبها

وقتی عین الدوله می خواست جهت کار روزانه از منزل خارج شود.صدای مناظره دو فقیر که در دو طرف نشیمنگاه خانه اش مشغول بحث بودند به گوشش می رسد."یکی میگه کار درست اونه که عین الدوله انجام بده دیگری میگه نه کار درست اونه که خدا انجام میده."عین الدوله میرود و از منزل دو بشقاب غذا می آورد و زیر یکی از آنها یک سکه طلا می گذارد وآنرا به فقیر چاپلوس خود و دیگری که فقط غذاست به طرفدار خدا میدهد.و به محل کارش می رود.چاپلوس عین الدوله از اینکه می بیند با همه تعریف و تمجیدش از صاحب خانه او را با هم مباحثه اش برابر گرفته قهر می کند و بشقاب غذا را به فقیر دیگه میدهد و با ناراحتی محل را ترک می کند.آن یکی هم با خوردن دو بشقاب حسابی شکمی از عزا در می آورد و سکه طلا را نیز بر می دارد و می رود. فردا با کمال تعجب می بیند فقیر پاچه خوارش دم در است. میگه مگر دیروز یک اشرفی طلا برات نذاشتم دیگه چرا امروز باز سرو کله ات پیدا شد .میگه من ناراحت شدم و بشقاب غذا را به دوستم دادم و رفتم.عین الدوله به خودش میگه کار درست اونه که خدا انجام میده عین الدوله سگ کیه.

(1) نظر

دسته ها :

يکشنبه سیزدهم 4 1395 5:59

خط امام به عمل است نه شعار!

قابل توجه دیوثان سیاسی {فردا روز قدس و همه روز و شب مرگ بر آمریکا ,اسرائیل و انگلیس}

پرده اول

سفیر آمریکا بدون اینکه شاه ایران را در جریان بگذارد دستور میده جتهای نیروی هوایی ایران مواضع چریکهای ظفار در کشور عمان را بمباران کنند.شاه هم در جمع خصوصی خانوادگی با مادرش درددل میکند که منکه مخالفتی نداشتم به خودم می گفتند .به گوش سفیر که میرسد یک سیلی تو گوش قدر قدرت و قوی شوکت برای مردم و ذلیل برای بیگانه ,میزند و شاه شکنجه گر مومنین دم بر نمی آورد.

پرده دوم

وزیر خارجه شوروی همسایگان افغانستان را جمع می کند تا به اطلاع برساند ما می خواهیم به افغانستان حمله کنیم.تنها سفیری که اعتراض می کند ,سفیر جمهوری اسلامی ایران بوده است که البته از وزیر خارجه ابرقدرت شوروی سیلی می خورد و ساکت می شود.هنگام نماز مغرب به امام خمینی که متکی به قدرت لایزال الهی است,خبر می دهند.می گوید من نماز عشاء نمی خوانم تا اینکه وزیر خارجه ایران سفیر شوروی را احضار کند و یک سیلی به گوشش بخواباند و بعد به او بگوید این قصاص آن سیلی وزیر خارجه شما به سفیر ماست .حالا مرخصی.

(0) نظر

دسته ها :

پنج شنبه دهم 4 1395 6:5

مدافعان حرم

وقتی که پای منبر علی می نشینیم خوشحال می شوییم که علی گونه ای هست.دوست داریم خود را فدای چنین انسان شایسته و بایسته کنیم.حسابی احساساتی می شویم که زود خود را در رکابش حاضر کنیم.به سختی های راه نمی اندیشیم همان سختی های شیعیان زمان علی و دوران بعد.حجر ,میثم ,ابوذر,مقدادو لغزش زبیر .ولی می بینیم کسانی خطر را به جان خریدند و به پیشواز خطر رفتند و خوب هم ایستادند جان خصم گرفتند و گاه جان نثار می کنند.حجرها و میثمها هم اکنون با قامت عاشقانه باز در راه علی جان نثار می کنند و از جان و مال نثاری خویش بر خود می بالند.سلام و هزاران سلام بر یاران مهدی در سوریه و عراق و لبنان و یمن که حجر و میثم و ابوذر را به تصویر کشیدند. در قرن فساد و تباهی و زور دنیای در دست یهود,ایستادگی و مقاومت علی و یاران علی را به روز کردند.آری علی همیشه به روز است.پس فدایی علی باید هم به روز باشد.

(0) نظر

دسته ها :

دوشنبه هفتم 4 1395 10:53