مدام فکر آسایش و خوشی و راحتی دیگرانند.دعا که می کنند اول گرفتاری بقیه به ذهنشون میاد خود را کمتر می بینند یا نمی بینند.دستاش قبل از اینکه به دعا بلند شه به دستگیری به کار افتاده.توزیع اجناس و نذری خود و دیگران یکی از هزاران کاریست که می کنند.عیب که می پوشونه هیچی برای رفع عیب آستینشون بالاست.چنان برای دختر همسایه دعا و دل می سوزنه که پدر و مادر دختر چنان لابه نکردن.برای آشنا کردن دیگران با فرهنگ ناب اهل الله چنان آبرو و مال و توان می گذاره که گوئی دیگر کاری دیگر ندارند.و از سرزنش و طعن دیگران ابائی ندارند.خدایا بر تعداد چنین افرادی بیافزاید و نتیجه کارشون در دنیا پر برکت و در آخرت به بهترین وجه جبران کند.
بهش می گفتن چورشمه اسمش چهارشنبه نبود ولی چون بد خواه همه بود و عشق می کرد خبر بد به دیگران بده و معروف به نحسی و نحوست شده بود که البته روز چهارشنبه حق داره ادعای حیثت کنه .ضد افراد ضعیف بود مخصوصا" پیرمرد که می دید شیر می شدونطقش به فحاشی باز می شد.یکبار هم به خاطر در افتادن با پیر مردی توسط خواهر زاده اش کتک مشدی خورده بود .دروغگو ماهری بود دروغ میگفت مثل راست.عجب زبان تاثیر گذاری داشت.همه بد بودن و خودش خوب.فضیلتی که نداشت می بایست همه را بد کرد و از چشم انداخت تا خودش نوبر بشه.مقسم غذا که بود جالب بود .بد طینت بود و بد خواه طبعا" بین اینهمه همکار بدتر از خودش نبود که باش دوست باشه این بود که ملاقه ای که بالا می آورد .غذا نبود .پر از کینه و بد خواهی و بعدش اعتراض همکارا لذا موظف به شستن ظرفا شد.حالا دیگه خبر ندارییم چطوری میشسته خدا می دونه.کتک خور خوبی هم بود و لی جربزه صفر اما خالی بند ی و خود ستایی بی نظیر بود.جفتش ساحره ایست که عجب در و تخته را جور شده و محصول مشترک ایندو دروغگوهای فتنه انگیزی شده و دو بهم زن و میکسر عالی شدن پله ای بالاتر از خودشان.یکبار هم بین بیش از 100 همکار بیمار شد کسی نزدیکش نمی کرد از بسکه همه را جزنده بود.فامیلش برای اینکه دیگر ان را مریض نکنه نعشش را به زادگاهش بردو چه خوشحالیی فضای کاری اونجا را پر کرد .تجربه ثابت کرده به خواب هر کس بیاد خدا به دادش برسه و صد هزار بار رحم کنه به اونایی که مونسشون از این قماش آدماس قتل الخراصون.