اَللّهُمَ صَلِ علی فاطِمَةَ و اَبیها و بَعلِها و

بَنیها و السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما

اَحاطَ بِهِ عِلمُکَ .

الهی و ربی حمد می نمایم تو را که لایق و شایسته حمدی که بی نیازی از آفریده گانت مانع جود و کرم ویژه ات نمی شود.

سیدی و مولای تو سزاوار ثنا و تسبیحی چون بلند مرتبگیت مانع از عرض حاجت بندگان حقیرت نمی شود ،نه تنها نمی شود بلکه دعوت هم می کنی که ما سراپا نیاز به درگه بی نیازت رهجوییم.

آقا و ربی تو جمعه را آفریدی که ۲۴ ساعت ریزش رحمت مخصوص داشته باشی و منادیان گماشتی که ندای دعوت سر دهند.مولا و ربی و آقایم تو اوقات نماز معین کردی که بندگان سنگین شده و رمیده از تو را به سویت بیایند و خود را سبک نمایند.

مولا و سرورم تو ماه رجب مقرر کردی و به نام خود مسمی نمودی که بندگان گناهکارت بهانه ای به روی آوردن به تو را داشته باشند و کریمانه همه را می پذیری

سیدی و آقایم تو ایام البیض معرفی کردی که سیاهیهای اعمالمان را با نور روشنگرت سفید و پاکیزه نماید

حمد و سپاس و ستایش و کرنش و رکوع و سجود مخصوص توست که با همه مهربانیت و کرمت و رحمتت بندگان به شیطان پیوسته را بارها و بارها می پذیری و چون پدری که منتظر فرزند قهر کرده اش است منتظر برگشتشان می مانی.

مولای من ،من زبان ثنای تو را ندارم پس چون محمد صلی الله علیه و آله تو را می خوانم و بند و بند وجودم به بزرگی و علو مقامت گواهی  می دهد.پس زبانی چون محمد صلی الله علیه و آله عطا فرما که برای خواستن حقیری چون من حدی قائل نشده ای پس می توانم بخواهم که عقلی چون او مرحمت فرمایی

سیدی و بزرگوارا  زبانی چون علی علیه السلام عطا نما که در خور ثنا و ستایش تو کلماتی بر زبان جاری نمایدکه گوشه ای از حقیقت وجودت را منتشر نماید.

الهی و ربی و سیدی عبادتی چون دخت رسول که فرشتگان برای بالا بردن آن لحظه شماری نمایند.

مولای من و ربی و سیدی خشیتی چون حسن علیه السلام که هنگام نماز استخوانهایش صدای خشیت از تو را فریاد زنند

الهی و ربی زبانی و طاقتی چون حسین علیه السلام که دعای عرفه در حال ایستاده و قنوت با تضرع و زاری به درگاهت با الفاظ حکیمانه به آستانت تقدیم کنم

چه می گویم سپاس و ستایش مخصوص توست که اجازه دادی بر عرش بالا روم و آرزوی هایی نمایم که حقیری چون من هرگز به مخیله اش سر ساییدن بر آن آستان محال است

و ...