زیارت دوم:شیخ صدوق در کتاب من لا یحضره الفقیه و عیون اخبار الرضا از موسى بن عبد اللّه نخعى روایت کرده که گفت خدمت حضرت هادى علیه السّلام عرض کردم:یابن رسول اللّه،مرا زیارتى با بلاغت تعلیم فرما که کامل باشد،تا اینکه هرگاه خواستم یکى از شما را زیارت کنم،آن را بخوانم.فرمود:چون به درگاه حرم رسیدى،بیایست و شهادتین را بگو یعنى: اَشهَدُاَن لا اِلهَ اِلَّا اللّه وَحدَهُ لا شَریکَ لهُ ، وَ اَشهَدُاَنَّ مُحَمَّدًا عَبدُهُ وَ رَسُولُهُ گواهى مىدهم که معبودى جز خدا نیست،یگانه و شریکى ندارد،و گواهى که محمد بنده و فرستاده اوست. در این هنگام باید با حالت غسل باشى،چون داخل حرم شوى،و قبر را ببینى بایست و سى مرتبه اللّه اکبر بگو،سپس اندکى با آرامش و وقار راه برو،و در این راه رفتن،گامها را نزدیک یکدیگر گذار،آنگاه بایست و سى مرتبه اللّه اکبر بگو،پس نزدیک قبر مطهّر برو و چهل مرتبه اللّه اکبر بگو،تا صد تکبیر کامل شود.و شاید چنانکه مجلسى اول فرموده:وجه این صد تکبیر این باشد،که اکثر طبایع مردم مایل به غلّو در حق محبوبان خود هستند،مبادا از عبارات امثال این زیارت گرفتار غلو و افراط در اعتقاد و سخن شوند،یا از بزرگى حق تعالى غافل گردند یا غیر این امور.پس بگو: